پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

دعای عرفه امام حسین (با دعای عرفه امام سجاد اشتباه گرفته نشود) دعایی است که توسط حسین ابن علی، در روز عرفه (۹ ذی‌الحجه) در صحرای عرفات خوانده شده است. منابع، درباره سال قرائت این دعا، مطلبی ذکر نکرده‌اند؛ اما محققان این دعا را مربوط به آخرین حج امام حسین (ع) نمی‌دانند؛ زیرا امام در سفر حجی که قبل از واقعه کربلا بود، در عرفات توقف نداشت. شیعیان این دعا را در روز عرفه در صحرای عرفات و دیگر مناطق دیگر جهان می‌خوانند. این دعا، در بردارنده آموزه‌های عرفانی و عقیدتی از جمله شناخت خداوند و بیان صفات الهی، یادآوری نعمت‌های بیکران الهی بر انسان و حمد و سپاس خداوند بر آن‌ها، تضرع به درگاه خداوند و اقرار به گناهان و توبه، درخواست حوائج، و پاداش اخروی و... اشاره دارد. عالمان و محدثان شیعه با توجه به محتوای دعا، آن را از امام حسین (ع) دانسته‎‌اند. البته در انتساب بخش پایانی آن به امام حسین (ع) تردید شده است. این دعا به زبان‌های مختلف ترجمه شده است.